Goedemiddag!
Ja, het is nog net middag, en het wordt alweer bijna avond. Vandaag wat kouder dan wij gewend zijn. Dat vraagt wel weer even om een aanpassing! Aanvankelijk droeg ik een zomerjas op mijn fietstocht, maar deze kon toch ook wel weer uit, toen ik eenmaal op het bankje in het zonnetje zat.
Jawel, ze is dus weer terug, van off-line zijn. Dat is mij overigens heel goed bevallen! Lekkere rustige dagen gehad! Het nieuwe modem werkt goed.
Je kunt al blij worden van het fotograferen van een klein bloemetje in de achtertuin. Moet je toch eens kijken, hoe mooi! Gisteren werd ik zo blij van een appje, van zo'n lieve vriendin uit Den Haag. Ze had fresia's gekocht, en daarom moest ze aan mij denken. Zo lief!
Dat bracht mij meteen weer terug bij de 'fresia's in de schuur van de overburen', van heel vroeger. Het is toch apart, dat je als kind zo in je eigen wereldje speelt, in je eigen kleine gebiedje, en dat je dat helemaal niet in de gaten hebt. Zo kwamen we gewoon nooit bij de buren aan de overkant. Ik wist niet eens wie daar precies woonden. Maar op een keer gingen we dan toch naar de buren aan de overkant. Mijn moeder ging daar een bosje fresia's halen.
Het was een beetje magisch, om naar die buren te gaan: alsof je in een nieuwe wereld stapte, die je nog niet kende. Ze hadden zo'n mooi groot huis, met een prachtige tuin. Dus wij naar de schuur, want daar waren ze bezig met het bossen van de fresia's. Ik kom die schuur binnen, en word overmand door zo'n heerlijke frisse bloemengeur! Van alle 'eerste keren' was dit wel een van de meest geslaagde 'eerste keren' (lees: de eerste keer dat ik de geur van fresia's rook).
Dus ik krijg dat appje van mijn lieve vriendin, en ik ruik dus meteen weer die fresia's in die grote schuur. Het was de zoete bloemengeur, vermengd met een heerlijk zacht zomerbriesje, dat van buiten naar binnen kwam waaien, en dat weer gecombineerd met de aanblik van die fresia's in prachtig wit en geel, koninklijk liggend op het oud-houten werkvlak, met hun ranke stelen, in afwachting op het deelgenoot worden van een werkelijk koninklijke bos bloemen. Je zou ze bijna niet durven op te pakken, zo mooi. Adembenemend gewoon. Ja echt. Ik overdrijf niet.
Ik heb het even opgezocht. Weet je wat de symboliek is van de fresia? Onvoorwaardelijke liefde.
Aldus!!
Geniet je dag nog e'm!
(hopelijk wil er hier iemand koken, want ik zat zo goed in de schrijfflow van mijn boek.....)
Doeg hoor!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten