Hoi!
Deze weblog is bedoeld voor iedereen, die het maar wil lezen.
Ik schrijf dagelijks een brief, en deze publiceer ik op de weblog.
Ik sta niet zolang stil bij wat ik schrijf, het 'hoeft niet mooi', enz. Ik schrijf het, lees het het nog een keertje door en hup, op de post met dat ding!
De brieven in deze weblog zijn niet 'voor iemand persoonlijk', maar gewoon openbaar. Het lijkt ook wel een beetje op een logboekverslag, want ik vertel natuurlijk over de dingen die ik op een dag meemaak.
En als mensen blij worden van mijn verhalen, dan is dat natuurlijk mooi meegenomen. De Corona-crisis is een goede aanleiding om deze weblog te starten. Maar ook daarna wil ik er gewoon mee doorgaan.
Eerlijk gezegd ben ik in het leven vaak meer een toeschouwer, en communiceer ik graag middels geschreven taal. Aldus!
Dus deel gerust met anderen, mocht je het leuk vinden!
En ja, het zijn dus brieven zonder antwoord, een beetje zoals aan je dagboek-vriendin, maar dan meer logboekachtig, gewoon lekker leesbaar.
Waarom deze brieven!?
- omdat ik erg graag brieven schrijf;
- omdat ik het mooi vind om contact te maken middels schrijven;
- omdat ik op deze manier elke dag met schrijven bezig ben;
- omdat ik graag mijn ervaringen deel;
- omdat ik middels schrijven wil bijdragen aan steun in deze tijd;
- omdat ik gebeurtenissen vast wil leggen 'voor later';
enz
enz
enz.
Eén van de dingen die ik het allerliefste doe: schrijven met een kroontjespen! Maar....dat kan nu even niet op de basisschool, aangezien de scholen momenteel gesloten zijn, vanwege de Corona-crisis. Om in dezelfde benaming te blijven: dan maar een kroontjespen-weblog, zodat het schrijven hoe dan ook zijn doorgang gewoon blijft vinden.
Na een prachtige loopbaan in de zorg heb ik vorig jaar - in overleg met Buurtzorg - het verstandige besluit genomen om mijn werk als verpleegkundige achter mij te laten, en mij weer te gaan richten op het onderwijs.
Wat betreft Buurtzorg (en al mijn andere banen in de zorg): ik heb het feest op het hoogtepunt verlaten, en kijk er met zeer warme herinneringen op terug.
Ik heb in mijn leven zeer veel kunnen betekenen voor de cliënten/mantelzorgers & collega's in de zorg, en zij voor mij!!!
Juist ook in deze tijden van Corona-crisis is het voor mij verstandig, om het hierbij te laten; dat is de enige manier om verder te werken aan een stevige basis als juf/coach in het onderwijs. En we weten allemaal: ook in het onderwijs zijn hard mensen nodig. Nou dan!
Het is erg verleidelijk om mijn diensten weer te gaan aanbieden in de zorg, en ik ben hier ook weer voor gevraagd. Maar....verstandig is het in het geheel niet! Laat ik het zo zeggen: ik ben er een te compassie-vol mens voor. Ik geef mij teveel, zeg maar.
Nu zul je zeggen duh....dat heb je toch in het onderwijs net zo goed ook!? Klopt ja. En daar kom je toch ook problematiek tegen!? Klopt ja. Maar daar is de problematiek niet hetgeen, waar je je het eerste op richt. Je richt je op de ondersteuning bij het leren, het lesgeven, de psychosociale ondersteuning van kinderen/jongeren.
Het werk is net zo intensief als in de zorg, maar de energie is anders; het is een energie, die voor mij nu bij uitstek past in deze levensfase.
Dus ja. Ik maak mijn dagen wel vol, met alles, wat er in het onderwijs nog meer te leren valt. Geen enkel punt! Ik volg de cursus voor herintreders pabo, en heb vanmiddag via webmail een cursus rekenen. Onze docent is een van de mede-auteurs van het rekenboek, dat wij hebben aangeschaft. Dus: straks gauw weer aan de studie!
Welnu. Dan weet je even wat het plan is. Dan ga ik nu eerst maar eens ontbijt maken & aan de studie. Tot later!
E*
PS:
- inhoud van deze weblog wordt steeds aangepast;
- ik maak graag foto's, dus meestal is de brief voorzien van foto;
- wees niet verbaasd als brieven soms veranderen/verdwijnen;
- ik ben bang dat ik ook soms meerdere brieven op een dag schrijf;
- wees gerust een 'stille lezer', zonder reageren;
- wel reageren: is ook leuk natuurlijk, maar alleen als je zin hebt;
- deel de weblog gerust met anderen die je kent;
- ik schrijf vele weblogs, en schrijf ook aan een boek;
- per weblog kijk ik wat & hoe ik kan/wil publiceren;
- tot nu toe heb ik nog nooit met een papieren boek gepubliceerd;
- gaat er binnenkort dus wel van komen;
- sommige weblogs zijn openbaar, andere (nog) niet;
- grootste (openbare) weblog: www.esterretjes.blogspot.com;
- onlangs gestart & openbaar: www.kleigrond.blogspot.com;
- ik streef ernaar om privacy van betrokkenen te waarborgen.
Deze weblog is bedoeld voor iedereen, die het maar wil lezen.
Ik schrijf dagelijks een brief, en deze publiceer ik op de weblog.
Ik sta niet zolang stil bij wat ik schrijf, het 'hoeft niet mooi', enz. Ik schrijf het, lees het het nog een keertje door en hup, op de post met dat ding!
De brieven in deze weblog zijn niet 'voor iemand persoonlijk', maar gewoon openbaar. Het lijkt ook wel een beetje op een logboekverslag, want ik vertel natuurlijk over de dingen die ik op een dag meemaak.
En als mensen blij worden van mijn verhalen, dan is dat natuurlijk mooi meegenomen. De Corona-crisis is een goede aanleiding om deze weblog te starten. Maar ook daarna wil ik er gewoon mee doorgaan.
Eerlijk gezegd ben ik in het leven vaak meer een toeschouwer, en communiceer ik graag middels geschreven taal. Aldus!
Dus deel gerust met anderen, mocht je het leuk vinden!
En ja, het zijn dus brieven zonder antwoord, een beetje zoals aan je dagboek-vriendin, maar dan meer logboekachtig, gewoon lekker leesbaar.
Waarom deze brieven!?
- omdat ik erg graag brieven schrijf;
- omdat ik het mooi vind om contact te maken middels schrijven;
- omdat ik op deze manier elke dag met schrijven bezig ben;
- omdat ik graag mijn ervaringen deel;
- omdat ik middels schrijven wil bijdragen aan steun in deze tijd;
- omdat ik gebeurtenissen vast wil leggen 'voor later';
enz
enz
enz.
Eén van de dingen die ik het allerliefste doe: schrijven met een kroontjespen! Maar....dat kan nu even niet op de basisschool, aangezien de scholen momenteel gesloten zijn, vanwege de Corona-crisis. Om in dezelfde benaming te blijven: dan maar een kroontjespen-weblog, zodat het schrijven hoe dan ook zijn doorgang gewoon blijft vinden.
Na een prachtige loopbaan in de zorg heb ik vorig jaar - in overleg met Buurtzorg - het verstandige besluit genomen om mijn werk als verpleegkundige achter mij te laten, en mij weer te gaan richten op het onderwijs.
Wat betreft Buurtzorg (en al mijn andere banen in de zorg): ik heb het feest op het hoogtepunt verlaten, en kijk er met zeer warme herinneringen op terug.
Ik heb in mijn leven zeer veel kunnen betekenen voor de cliënten/mantelzorgers & collega's in de zorg, en zij voor mij!!!
Juist ook in deze tijden van Corona-crisis is het voor mij verstandig, om het hierbij te laten; dat is de enige manier om verder te werken aan een stevige basis als juf/coach in het onderwijs. En we weten allemaal: ook in het onderwijs zijn hard mensen nodig. Nou dan!
Het is erg verleidelijk om mijn diensten weer te gaan aanbieden in de zorg, en ik ben hier ook weer voor gevraagd. Maar....verstandig is het in het geheel niet! Laat ik het zo zeggen: ik ben er een te compassie-vol mens voor. Ik geef mij teveel, zeg maar.
Nu zul je zeggen duh....dat heb je toch in het onderwijs net zo goed ook!? Klopt ja. En daar kom je toch ook problematiek tegen!? Klopt ja. Maar daar is de problematiek niet hetgeen, waar je je het eerste op richt. Je richt je op de ondersteuning bij het leren, het lesgeven, de psychosociale ondersteuning van kinderen/jongeren.
Het werk is net zo intensief als in de zorg, maar de energie is anders; het is een energie, die voor mij nu bij uitstek past in deze levensfase.
Dus ja. Ik maak mijn dagen wel vol, met alles, wat er in het onderwijs nog meer te leren valt. Geen enkel punt! Ik volg de cursus voor herintreders pabo, en heb vanmiddag via webmail een cursus rekenen. Onze docent is een van de mede-auteurs van het rekenboek, dat wij hebben aangeschaft. Dus: straks gauw weer aan de studie!
Welnu. Dan weet je even wat het plan is. Dan ga ik nu eerst maar eens ontbijt maken & aan de studie. Tot later!
E*
PS:
- inhoud van deze weblog wordt steeds aangepast;
- ik maak graag foto's, dus meestal is de brief voorzien van foto;
- wees niet verbaasd als brieven soms veranderen/verdwijnen;
- ik ben bang dat ik ook soms meerdere brieven op een dag schrijf;
- wees gerust een 'stille lezer', zonder reageren;
- wel reageren: is ook leuk natuurlijk, maar alleen als je zin hebt;
- deel de weblog gerust met anderen die je kent;
- ik schrijf vele weblogs, en schrijf ook aan een boek;
- per weblog kijk ik wat & hoe ik kan/wil publiceren;
- tot nu toe heb ik nog nooit met een papieren boek gepubliceerd;
- gaat er binnenkort dus wel van komen;
- sommige weblogs zijn openbaar, andere (nog) niet;
- grootste (openbare) weblog: www.esterretjes.blogspot.com;
- onlangs gestart & openbaar: www.kleigrond.blogspot.com;
- ik streef ernaar om privacy van betrokkenen te waarborgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten