Fietsen

Hoi!

Wat een wind he!? 

Vanmorgen had ik met Irene videovergadering, over mijn boek.

We praten al concreet over het publicatieproces! Ik hoop rond begin juli mijn manuscript in te dienen bij Brave New Books. Gaaf he!?

Ik zat op zolder en.....in een keer harde regen en onweer! Irene kon mij gewoon even bijna niet verstaan! 

Welnu. Weer een stap verder in het proces. Enorm boeiend, maar ook heeeeeel intensief. Maar ja. Dat hoort er dus allemaal bij! 

Heel fijn & welkom dus, dat Amber voorstelde weer een ijsje te halen en dus even te fietsen naar Gees (vlakbij hoor). 

En nu - lekker lui - patat halen! 

Fijne avond! 

E*

Ontbijt

Goedemorgen!

Eerst even een lekker ontbijtje genomen.
Beetje 'zondagochtendgevoel', op deze Hemelvaartsdag.
Manuscript af op Hemelvaartsdag; ik ben trots!
Ik vind dat wij in een mooie wereld leven
- wat er dan ook verder van gezegd wordt -
tel uw zegeningen....op Hemelvaartsdag!
Fijne dag voor jou toegewenst!

E*

Tekening

Hoi!

Hier ben ik dus weer! Hoe gaat het ermee?
Hoe kijk jij naar jezelf, sinds aanvang 'Corona-tijd' (voor mij was dat rond 9 maart), in vergelijking met vandaag?
Heb jij nog steeds dat gevoel van 'onwerkelijk', of gaat alles toch gewoon door zoals voorheen? Bij mij is dat gevoel van 'onwerkelijk' nog steeds best wel sterk. Ik kan er gewoon niet bij ofzo. Zo'n virus is onzichtbaar. Mensen worden in een keer ziek. Daarom moeten we afstand nemen van elkaar. En dat is nou net iets wat helemaal niet bij mensen hoort. Ja natuurlijk, afstand nemen is heel gezond. Maar het spontane, van even een knuffel, het onbevangene....dat mag dan plotseling niet meer. Zo tegennatuurlijk! En dan krijg je de berichten over al die zieke mensen, ook jonge mensen, ernstig ziek soms, en al die zorgmedewerkers die zo keihard werken.....het is zo nog steeds niet te geloven allemaal. Het is misschien een beetje een naïeve, rare vraag, maar je denkt dan: wie heeft dit bedacht!?

Meegestuurd een dierbare herinnering aan een tekenles op de middelbare school, het LMC in Rijswijk. We kregen de opdracht om elkaar na te tekenen. Dus mijn vriendin tekende mij. Lief, toch!? Lijkt goed hoor! Mooi geschilderd. Ik denk waterverf. We kregen allemaal een splinternieuwe verfdoos. Dat was natuurlijk echt een traktatie. Brengt me wel op een idee. Het wordt weer mooi weer. Ik heb de schilderspulletjes al in het schuurtje staan. Want daar staan kastjes die ik van mijn vriendin gekregen heb. En daar bewaar ik nu de schilderspulletjes in. Een kwestie van die gewoon tevoorschijn halen, en lekker buiten schilderen.

Doeg hoor, fijne dag!

E*

PS....en oh ja.....ik ga niet meer autistisch van mezelf verwachten dat ik elke dag een brief moet schrijven met elke dag een foto erbij. In het begin was dat op zich wel fijn, om de regel erin te krijgen. Maar ik merkte deze week, dat dit nu toch wel een beetje dwangmatig ging worden. En dan heb ik juist weer de neiging om te zeggen 'laat maar'.

En daar moet ik voor oppassen, voor dwangmatigheid. Want daar heb ik wel een handje van. Is helemaal niet nodig. Verwacht niemand van je. Ik zou zeggen 'lees mijn boek' want daar komt het allemaal in terug! Ik laat het uiteraard weten, als ik gepubliceerd heb.

Ik vind het mooi, dat het echt een combinatie geworden is: het is echt wel degelijk een roman, maar daarnaast staan er ook veel waardevolle adviezen in, over hoe om te gaan met mensen die psychische problemen hebben. Ik ben er oprecht supertrots op!

Tot later!!

Avatar

Jaaa! Ik ben er weer! Ik blijf echt schrijven hoor! Maar er was een goede reden van wegblijven: manuscript versie 2 van mijn boek is af! Nu alleen nog de andere pre-lezers afwachten, maar ik ben echt al heel ver! Kijk, dit ben ik, haha....Amber vindt het heeeeel 'fout'! 

Wolken

Laat je maar vallen...

......de wolken vangen je wel op!

Avond

Hoi,

Inderdaad, ik kon het niet laten....weer de paarden! Nog een fijne avond! 

E*

Roze

Roze rododendron;
het woord alleen al
is een gedicht! 

Vergadering

Dit is een fotootje van de video-vergadering
van ons beiden, met mijn vriendin in Noord-Holland
Dat ging over de wijzigingen in mijn manuscript
Het verliep supergoed!

En je ziet het wel aan de foto,
dat we er plezier in hadden! 
Dat was afgelopen zaterdag, om 10 uur.
De volgende vergadering is op zaterdag 23 mei,
ook om 10 uur

Dat je dat alvast weet, hihi! 

Paarden

Goedenavond!

Zojuist realiseer ik mij,

dat ik vandaag niet naar de heide geweest ben

En het was vandaag niet zo'n warme dag

Dus toen zag ik al die voorgaande foto's op deze blog

en toen dacht ik heee, ik mis het gewoon nu al

als ik maar één dagje niet geweest ben!

Dat komt: vandaag hadden we buiten sport!

Jawel: op de sportschool!

Wat voelt dat onrealistisch aan

Anderhalve meter afstand houden

Je eigen gewichtjes houden

Aan begin en eind ontsmetten

Wat een rare wereld!

De foto is van de paarden

Ik geloof eergisteren al gemaakt

Je ziet het: daar kan ik geen genoeg van krijgen!

Welterusten!

E*

Wind

Hoi!

Jawel! Weer naar Talenti! 

Weer naar het bankje! 

Maar vanmiddag harde wind! 

Dus maar weer gauw naar huis gefietst. 

Fijne avond!

E* 

Bankje

 

Hoi!

Vandaag wederom zulk mooi weer! 

Dit is een foto van deze week:

weer een ijsje van Talenti gegeten! 

Op de terugweg ook ijsjes voor de mannen 

(&wederom voor onszelf) meegenomen.

Kwamen we thuis.....waren ze er niet.

Wat bleek, toen ze thuiskwamen!? 

Ze hadden ook maar even een ijsje gehaald! 

In Coevorden! 

Dus die dag ieder per persoon twee ijsjes! 

Wat een feest! 

Welterusten! 

E* 

Boom

Goedenavond!

Wat vliegt zo'n dag weer voorbij! 

Ik zit nu op de zolder, en beluister 'Aangenaam Klassiek Editie 2003'.

Natuurlijk weer geen idee waar ik die vandaan heb. Rommelmarkt? Kringloop? Vrijmarkt Utrecht?

Hoe dan ook; deze cd is zoooo mooi! 

Het is een dubbel-cd.

Ik beluister 'm vaak op zolder....meerdere malen achter elkaar. 

Foto: uitzicht uit raam van schrijfkamer!

Hoe gezellig, met de vogels!

Welterusten! 

E*

Boekje

Kijk!
Hier zaten we gisteren in het weiland (Gees)!
Heerlijk, toch!?
Ik heb trouwens nog niet over Bevrijdingsdag geschreven.
Eind oktober vorig jaar heb ik de plaats Zwammerdam bezocht; vlakbij Zwammerdam is mijn opa in WOII omgekomen bij een bombardement.
Het bezoek aan Alphen ad Rijn / Zwammerdam was een zeer indrukwekkende dag (in mijn eentje). Ik heb er een prachtig fotoboekje (voor mezelf) van gemaakt.
Er is onlangs een boekje van de werkgroep Zwammerdam uitgekomen, ivm 75 jaar Bevrijding. In dat boekje wordt het bombardement beschreven. Er staat ook nog een stukje tekst van mijn oom in het boekje. Ik ben ontzettend blij met dit boekje! 

Perfectionisme

1. 

   
   

   Hoi!

   
   

   Kijk toch eens even, wat heerlijk! Twee ijsjes van Talenti! 

   Amber riep gisteren naar boven: "Mama! Zullen we naar Talenti gaan fietsen?" Wel. Ik had geen beter plan kunnen bedenken. 

   Lekker in het weiland ons ijsje gegeten. 

   
   

   Het schijnt dat de Duitsers hier net over de grens geen Nederlands spreken, omdat ze geleerd zouden hebben dat 'het meteen goed' zou moeten zijn. Dat vind ik zo zonde|! 

   
   

   Ik begin hierover, omdat ik natuurlijk zelf ook heel perfectionistisch ben, en dit mij mijn hele leven parten zal blijven spelen. Zo heb ik nog steeds dagelijks die irritante vraag die ik mezelf stel: "Ben je wel nuttig genoeg bezig!?"

   Dat krijg je er nooit meer helemaal uit. 

   
   

   De app van Gijs heeft me nogmaals duidelijk gemaakt, dat je zo'n gedachte gewoon niet zo heel erg serieus hoeft te nemen. En dat het vooral ook goed is, om alternatieven te bedenken voor bijvoorbeeld dat drammerige 'ben je wel nuttig genoeg bezig'. 

   
   

   Dus laat die Duitse mensen vooral wél hakkerig Nederlands gaan praten met ons....al was het alleen al om het maken van contact! En laat ik vooral níet gaan teruglezen in mijn Kroontjespenbrieven van oeps, misschien staat er ergens een schrijffout, of een verkeerd woord, of een dubbele titel. Nee, nee, nee! Dat is namelijk helemaal niet realistisch! Waarom niet? Omdat je een écht kroontjespenbrief later ook niet meer kunt controleren. Want dan is ie namelijk allang verstuurd. Of je moet op bezoek gaan bij de afzender. Maar dan nog. Dat is onbegonnen werk. En dat hoeft ook niet.

   
   

   Sta jezelf vooral toe om nieuwe dingen te leren & ontdekken. Daar is het leven juist voor bedoeld: het gaat om ons leven zélf - ja, hóe we ook aanklooien - en het gaat vooral níet om het lintje dat we eventueel bij onze dood zouden krijgen (want dan ben je wel mooi te laat). 

   
   

   Dus....ik weet niet of jou iets is opgevallen......ik heb namelijk deze tekst onder de foto uit de centreer-stand gezet (had ik veel eerder op kunnen komen natuurlijk, maar dat maakt toch verder helemaal niet uit!?). Dus dat lijkt mooier!

   
   

   Zo ook met het proces rond mijn boek(en). Ik ga mijn boek gewoon lekker uitgeven in eigen beheer en het hoeft gewoon lekker helemaal niet perfect te zijn, aangezien ik dan weer een reden heb om gauw een nieuw boek uit te geven, dat dan ook weer niet perfect is, en dan komt er weer een nieuw boek, enz enz. Net zoals het leven zelf dus: in en met je boeken klooi je maar wat aan, en als je dan na zo'n boekenreeks een lintje krijgt, dan is dat mooi voor aan de muur, maar daar is dan meteen alles wel zo'n beetje mee gezegd. 

   
   

   Fijne dag & weer zon vandaag (we boffen weer)!

   
   

   E* 

   
   

Molen

Aalden, 4 mei 2020

Maan

Benneveld, 4 mei 2020

India

Elke dag zeg ik het weer:
wat een luxe, dat Amber nu ook bij ons is!
Ook al is dat natuurlijk wel het gevolg van deze nare Corona-tijd
Je krijgt ook weer even andere invloeden, met je dochter thuis
Zo van: "Mama, zullen we een film kijken!?"
En dat dan Netflix eigenlijk al start-klaar gemaakt is
Dus zodoende de film 'Lion' gekeken
Dat gaat over een Indiaas jongetje van vijf jaar
Hij is per abuis met een trein naar de andere kant van India gereisd, en zodoende verdwaald geraakt
Ik vond het zo'n indrukwekkende film!
Dit is het boek, dat bij de film hoort
Het is een waar-gebeurd verhaal
Ik zal het vervolg niet verklappen
maar echt een aanrader om te kijken
Ik had het boek toevallig ooit cadeau gegeven aan mijn moeder
Nu had mijn broer het boek
Dus dit hebben we vrijdag meteen meegenomen
Op de achtergrond van deze foto zie je een gebloemd fotoboek
Dat is mijn fotoboek van India
Tijdens het kijken naar deze film kreeg ik zeer sterke assciaties met mijn Azië-reis, in 1993
Het stimuleert ook weer
om mijn verhalen van destijds in een weblog te zetten

Gerbera's

Vrijdag had ik nog even op internet opgezocht
waar je bloemen zo van de kweker kon kopen
Deze prachtige gerbera's komen uit de buurt van de Breugomslaan,
in Honserlersdijk
Daar ging ik vroeger regelmatig spelen & logeren bij mijn vriendinnetje
Ik bewaar zeer goede herinneringen aan die tijd
Wat een fijn & warm gezin!
We hebben een bos gerbera's voor mijn ouders en voor onszelf gekocht
Op onze trouwdag droeg ik ook gerbera's in het haar, en in het boeket
Dat was op 23 september 1997

Kassen

Het is gewoon bijna niet meer voor te stellen
dat ik jarenlang gewend was aan deze omgeving
Zo totaal ontgroeid!
Zo gewend aan groen & bos & ruimte om mij heen! 

Molen

Goedemorgen!
Herken je dat? Bepaalde gewoontes....en dat deze dan plotseling anders gaan.....en dat je dan even moet slikken....
Blogger heeft blijkbaar het programma vernieuwd.
Dus nu kan ik op de een of andere manier geen foto's van de computer in mijn blogjes zetten.
Echter, het kan wel op mijn telefoon.
Dus dan doe ik dat.
Maar nu heb ik de foto's gepubliceerd
en nu lukt het mij even niet
om te komen op de plek waar ik een 'gewone' tekst kan plaatsen
in plaats van een onderschrift.
Dan zeg ik Es,kom op joh
doe niet zo autistisch
dan doe je het gewoon op de nieuwe manier
geen hond die d'r erg in heb...toch!?
Dat leerde ik met de ACT-app van o.a. Gijs Jansen.
Je kon die app ongeveer een maandje gebruiken.
Hij zegt nou....doe het ook gewoon eens op een andere manier....en kijk dan hoe dat voor jou is.....probeer het gewoon eens uit.
Ik weet dat ook nog wel van Buurtzorg
of van Icare Thuiszorg
Zag die online-omgeving er in een keer heel anders uit
Dacht je wacht even.....hier ben ik het helemaal niet meer eens!
En toch raakte je er dan weer vrij vlot aan gewend.
Welnu
Bij deze een foto van Wateringen
Daar waren we afgelopen vrijdag
voor raamvisitie opa & oma
Aldus! 

Zonsondergang

Goedenavond!

Deze had je nog tegoed: de zonsondergang van gisteren.

Morgen maar weer eens meer aandacht besteden aan de kroontjespenbrieven.

Welterusten! 

E*

Dodenherdenking

Goedenavond!

Vanavond geen Dodenherdenking in het dorp

Maar rond een uurtje of 9 vanavond

ben ik wel even naar het monument gefietst

Daarna naar het monument

van burgemeester de Kock

op de weg naar Meppen

Welterusten! 

Vergankelijkheid

Goedeavond!

Deze foto is vanmorgen vroeg genomen. De achterste boom in ochtendlicht. Je kunt eindeloos variëren met foto's in het natuurgebied bij ons achter. Het verveelt nooit!

Ik vond het eigenlijk best aangenaam, vanmorgen in de zon, op het bankje bij Het Zicht. Ik heb het idee dat het later op de dag toch frisser werd. 

"Ik ga Buitenkunst missen als een geliefde." 
Dat was mijn gedachte vanmorgen, op de fiets. We weten niet of het nog een vervolg kan gaan krijgen. Het is meestal rond deze tijd van het jaar, dat ik in de lucht ruik dat de tijd van Buitenkunst er alweer aan zit te komen (Pinksteren). Maar.....dit jaar dus niet! 

Ik zat mij te bedenken wat mijn mooiste herinneringen zijn. Ik denk toch wel: 's morgens vroeg zwemmen in de Ieberen-plas. Terugkomen op de camping, en dat dan de anderen langzaam ontwaken, kinderen wat spelen op het grasveld, het is nog rustig, mensen maken plannen voor de workshops, wat ga jij doen, oh dat is ook leuk, het vriendelijke gerammel van potten en pannen, kinderen die naar elkaar roepen.......dan naar je tentje lopen, lekker even koffie zetten, warme douche nemen....de dag kan beginnen. 

Ik lees nu het 'Tibetaanse boek van leven en sterven'. Hessel noemt het boek gekscherend 'Op sterven na dood' (Hessel-humor!). Daar wordt ook gezegd: de Tibetanen zijn zo gewend aan vergankelijkheid! De westerlingen hebben dat veel minder! Ze praten niet of nauwelijks over de dood. Zo ook met al het andere, dat weer voorbij gaat. 
Je denkt dat alles altijd maar voor eeuwig duurt. Maar dat is gewoon niet zo! Het is een beetje naïef om te denken, dat Buitenkunst tot in lengte van dagen door zou gaan. Nee dus. Of misschien ook wel, maar dit jaar in ieder geval niet. 

Dus het gezin dat twee jaar op rij naast mij op de camping stond, en vorig jaar zei 'nou, tot volgend jaar'.....nee dus...dit jaar niet. Zo gaan die dingen. En als je het boek 'Op sterven na dood' (!) erbij pakt, dan wordt het misschien toch wat makkelijker voor jezelf, om te leren omgaan met vergankelijkheid. 

Niet te moeilijk doen.....zo loopt het leven gewoon. Alles komt en alles gaat. Zoals dus ook weer deze dag. 

Welterusten!

E*

Eenden

Moi!

Vandaag had ik verwacht dat ik weer helemaal in de kroontjespen zou klimmen; niet, dus! Morgen heb ik weer wat extra fotootjes voor je. Je kunt die dingen nu eenmaal niet afdwingen. Dat werkt niet.
Meegestuurd: een fotootje van de eenden in het Zuster Mohr park.
Welterusten & tot morgen!

E*

Gezin

Hoi!

Ja, hier toch weer een oude foto! Zo leuk om dat dan weer tegen te komen. Ik vond het wel symbolisch, een foto van het hele gezin (want: Hessel maakte deze foto). 
We rijden namelijk straks 'even' naar het Westland, om bij mijn ouders voor het raam wat bij te praten. We moeten hen alleen nog even bellen! Daarom toch nu ook weer een korte brief. 
En eerlijk gezegd heb ik eventjes geen zin in Blogger, aangezien ik dus de afgelopen twee dagen onafgebroken heb gewerkt aan het manuscript van het boek. Het ligt nu bij 7 pre-lezers. Ik mag trots zijn, vind je niet? Fijne dag!

E*